Welkom
Op 2 september is Woeltje tot onze grote vreugde moeder geworden van 6 gezonde pupjes.
Op 2 september is Woeltje tot onze grote vreugde moeder geworden van 6 gezonde pupjes.
de pupjes zijn op bovenstaande foto 5 dagen oud en moeder ligt er in een beschermende krul omheen.
Op 2 september werd om half 10 in de ochtend het eerste pupje van Woeltje geboren. Ze was de hele nacht al min of meer in de weer, zodat het wel duidelijk was dat het kroost in aantocht was. De geboorte van de kinders verliep voortreffelijk en om 3 uur in de middag was het hele festijn voorbij.
Woeltje tevreden in haar mandje , toe aan een paar uurtjes slaap en de pups hadden allemaal heel snel de melkbronnen van hun moeder gevonden zodat er er weer weer rust in de keuken van de familie van Ginkel was.
Het nestje bestaat uit 2 teefjes en 4 reutjes die ik binnenkort allemaal apart op deze blog laat zien. Tot op heden 8 september ontwikkelt het nestje zich voortreffelijk, volgens het boekje. Mama was meteen weer aan het eten en drinken, keek mij eens aan, zo van " is er wat"" we leven gewoon verder, met mij is er niets aan de hand en een lekkere wandeling buiten vind ik nog steeds leuk"
Dat zie ik ook weleens anders, dan moet ik mama bij de pups wegslepen voor de sanitaire stops, die moeders willen niet bij hun kinderen weg, maar ja, wat moet dat moet, dus.........met enige regelmaat naar het hondentoilet buiten.
13 september.
Vandaag komen de pupjes allemaal apart aan bod. Het gaat prima met de pupos. Deze foto's zijn op 12 september gemaakt.
Eerst de heren.
pupje 1, een plaatjes hondje, plaatjes zijn de vlekjes. In kynologentaal plaatjes.
En dit hoofdje hoort bij pupje 1, het neusje is nog roze maar kleurt straks mooi zwart. Als U de ontwikkeling van een nest uitgebreid wilt zien kan U weer terug naar "verwachte nesten en beschikbare pupjes" Daar vind U het nest van Maureen, helemaal beschreven, hetgeen voor alle nestjes natuurlijk min of meer geldt.
klik hier
pupje twee.
Ook een platenhondje
Dit pupje heeft natuurlijk ook een linkerkant aan zijn hoofdje, wat U op de eerste foto niet ziet. De zon speelde de fotograaf parten.
pupje drie.
Ook dit pupje is weer een platenhondje.
En zo heeft U hem weer helemaal compleet.
pupje 4.
Ook dit pupje is een platenhondje. Wellicht denkt U dat de plaatjes wat klein zijn,.......over een paar weken maar weer eens kijken.....u weet dan niet wat U ziet, bruin groeit nl. mee, zodat je straks een heel andere hond ziet.
Nu is dit hondje ook weer helemaal compleet. Het blesje ( witte streep over het neusje en kopje) wordt straks ook smaller want het bruin groeit daar natuurlijk ook mee.
4 platenhondjes met 2 platenhondjes als ouders.
Het is geen wet dat platenouders altijd platenkindertjes krijgen, er kan best een hele rode hond tussen zitten, dat noemen wij een mantelhond, daar ziet U genoeg voorbeelden van in mijn nestjes. Het maakt niet uit of je een mantelhondje hebt of een platenhond, ze staan allebei in de standaard.
Ik schreef over de ouders. Jazeker deze pupjes hebben natuurlijk ook een vader,
Julius
Een hele lieve zachtaardige reu van 3 jaar,
Zo zwart worden de neusjes van zijn kindertjes straks ook, zoals U ziet gaat er nog veel veranderen, zien we ook bij onze mensenkindertjes, zijn vaak ook heel erg verandert als ze volwassen zijn.
De teefjes.
Dit teefje werd lichtbruin geboren, maar heeft als ze een jaar oud is dezelfde rode kleur als haar broertjes.
teefje 2
Ook weer een platenhondje
Ook dit hondje heeft een mooi symmetrische bles.
Woeltje geniet tussen de zoogmomenten door weer van haar wandelingen.
Dat wandelen betekent bij ons de deur opendoen en onze hondjes redden zich wel. We wonen nl. in de "outback" nou ja outbackje van Nederland, onze honden hebben alle ruimte die ze maar willen hebben en geen verkeer om de deur.
"Eens even kijken of ik nog een prater zie"
Het gaat uitstekend met het nest, straks gaan de oogjes open, zien we wat meer.
22 september 2015
Inmiddels is het nestje 20 dagen oud en is natuurlijk weer een heel eind groter gegroeid. Dat vraagt om foto's, bij deze.
de vier reutjes
We zetten ze even op de weegschaal, dan zullen we zien dat alle hondjes hun eigen groeicurve hebben. Ze zijn allen zeer gezond, maar toch wat verschillen in groeisnelheid, dat zegt niets over het formaat wat de pups straks hebben als ze volwassen zijn.
reutje 1.
zoals u ziet zijn de oogjes open maar het echte " kijken" moet nog op gang komen, dan zijn we alweer een weekje verder.
Reutje 2
Een kooikerpupje weegt bij de geboorte gemiddeld rond de 200 gram. Als je wat ervaring met het fokken van dit ras hebt gebruik je de weegschaal eigenlijk maar mondjesmaat, uit ervaring zie je wel of de pup het goed maakt.
reutje 3.
Dit prima gezonde hondje is de kleinste van het gezin, hij was ook het kleinste pupje tijdens de geboorte, wat niets zegt over zijn formaat als hij volwassen is.
reutje 4
Deze heer spant de kroon wat het gewicht betreft.
En dan komen de dames aan de beurt.
Hé, dames zijn toch altijd kleiner dan de reutjes? U ziet het, mevrouw is de zwaarste. Bij het ras Kooikerhondje hebben de teefjes regelmatig het zelfde formaat als de reutjes.
In de standaard van dit ras is er een relatief groot schofthoogte verschil aangetekend. Ik ben in het grijze verleden ook bij het opstellen van de standaard aanwezig geweest, ( hoe willen wij graag dat het ras kooikerhondje eruit ziet, zowel van "buiten" als het karakter) We hebben toen besloten om niet te strakke regels in de standaard aan te houden zodat we veel genen (belangrijk om gezonde honden te fokken) in dit niet zo talrijke ras houden.
Teefje 2,
Daar is een verhaal bij,
Zoals bekend loopt niet altijd alles op rolletjes in het leven en dat geldt ook voor het fokken van hondjes.
Woeltje is een uiterst zorgzame hond voor haar kindertjes. Ook dat kan zijn nadelen hebben. Als ze maar denkt dat er wellicht een vlekje op haar kroost zit likt ze met verve net zolang de pup schoon, tot ze tevreden is met het resultaat wat zij in gedachten en voor haar neus heeft. Het moet ruiken zoals zij dat vindt. Helaas hebben honden hele scherpe tanden en er hoeft maar heel weinig mis te gaan of de pup is beschadigt. Vandaar dat vele fokkers de eerste weken bij het nest slapen. Dat doet ondergetekende ook, maar............dat moet je natuurlijk een keer afsluiten en dan doet de monitor het nachtwerk, zodat ik 's nachts ook precies kan zien wat zich afspeelt in het nest. Bij calamiteiten ingrijpen. Dan moet je het natuurlijk wel zien. Woeltje heeft kortgeleden per abuis de vier teentjes van een voorpootje van het tweede teefje zodanig beschadigt in haar schoonmaakdrift dat er geen redden meer aan was. Dat betekende een pupje met een pootje waar ze eigenlijk nooit goed op kon lopen, met als gevolg, omdat de hele groeiperiode nog doorgemaakt wordt ,een overbelaste goede voorpoot en een invalide hond. In dit geval was er maar één oplossing. Onze wegen moesten scheiden en dat is gebeurd. Helaas.....het was en is zoals het is, een treurende baas en een moederhond die zich van geen kwaad bewust is.
Ook dit zit in het pakket honden fokken, daar moet je tegen kunnen en anders nooit aan zulke avonturen beginnen.
woensdag a.s. gaan de pups verhuizen en dan is de eerste maaltijd zelf opgelikt wellicht een optie, zo te zien aan de gewichten hebben de jongelingen nog geen haast.
30 september.
Inmiddels zijn de pups precies 28 dagen oud.
Vandaag hebben ze "al" de eerste maaltijd genuttigd. Zoals al aangegeven hadden de kinders geen enkele behoefte aan iets anders dan een tepel van moeder. Dus alles bleef zoals het was, moeder kreeg elke dag het potje eten van haar pups, waar ze geen nee tegen zegt.Maar.........ook het jongvolk wordt ouder en........ ontdekten wat....iets wat toch wel erg lekker ruikt en dat je zo kan oplikken.
Dat smaakt naar meer en moeder Woeltje krijgt nu 's avonds de restjes die overdag zijn blijven staan. U ziet hier de pups in hun nieuwe mand, die erg groot is, daar staat ook water en pupkorrels, maar daar kijken ze niet naar om. Ze wonen op stro, dat is lekker warm en zacht en vocht, wat Woeltje al lang niet meer aankan verdwijnt onder de mand, zodat de pups lekker droog blijven. U snapt, dat de kinders inmiddels verhuisd zijn naar ons buitenverblijf, wat we trouwens ook goed kunnen afsluiten zodat de warmte van de warmtelamp het lekker behaaglijk kan houden.
Het buiten verblijf is 3 bij 3 meter, veel te groot voor kleine pupjes van 4 weken zodat ze de mand nog niet zelf kunnen verlaten, ze zijn dan meteen de weg kwijt. U kan dat wel even bekijken op het nest van Maureen onder deze blog, want al mijn nestjes volgen deze weg. Loopt de gemeenschap, dan wordt de woonkeuken van de fam. van Ginkel te klein en dan zitten we elkaar in de weg.
De pups kunnen inmiddels al redelijk lopen en zien mij al aankomen, de ontwikkeling gaat snel zoals U leest. De 2e wormkuur is gepasseerd en nu komt het derde traject van de pupjes in zicht.
langzaam maar zeker zien we de stompe snuitjes in kooikerkopjes veranderen. Dat is werkelijk heel mooi om te zien, een metamorfose voltrekt zich.
Het speelelement begint nu ook mee te doen. Spelen en leren van mama Woeltje en..........inmiddels begint ook het socialisatieproces goed op gang te komen met de "baas". Soms vraag ik me weleens af " hoe kijkt een jonge pup naar de mensenbaas?"
Er staat iets wat beweegt daarboven en tegen hem of haar geluid te maken.En dan ineens een knuffel. Dat doet moederhond nooit. In niets lijkt dit wezen op de moeder en toch vind elke pup het heel snel leuk om met het fenomeen mens om te gaan. Het zit in de genen. Ook iets wat altijd weer min of meer verbaasd gevolgd wordt, al 46 jaar lang.
Op naar de derde periode, spelen met de baas, buiten lopen, binnen in het mensenhuis kijken en alles wat er maar langskomt in een gezin meemaken. We krijgen het druk.
3 oktober
"wij zijn inmiddels professionals".
4 oktober.
mama kijkt toe naar haar "professionals"
"Blijft er nog wat voor mij
over?
Vandaag!!
De jongelingen kunnen al heel aardig van hun lopertjes gebruik maken dus:
De mand omgedraaid, een opstapje neergelegd en........ontdekken maar. Voor de pups is dit een hele grote ruimte die natuurlijk goed bekeken moet worden, mama wordt er al zenuwachtig van, je moet nu alle kanten opkijken om te zien waar je kinders blijven. Een krukje voor de baas, zodat ik erbij kan zitten, voer- en drinkbank buitenboord en inmiddels hebben de pups al bewezen dat ze de mand weer terug kunnen vinden om lekker warm te slapen onder de warmtelamp. Het echte drukke socialiseren is begonnen.
Ik sleep de pupjes overal waar ik loop met me mee, zowel buiten, de bijgebouwen en natuurlijk binnen in ons woonhuis, daar laat ik nog wel wat van zien, niet alles tegelijk anders komt er kortsluiting.
Na al dat drukke gedoe weer even veiligheid bij mama.
14 oktober.
Vandaag zijn de jongelingen 6 weken geworden .
Het schiet op.
aanstaande vrijdag komt de dierenarts langs om de hondjes te enten enz. Ik zal vrijdag in de avond de uitslagen van deze visite op de blog zetten.
Het was een koude week. Eigenlijk was de kou nog niet zo'n ramp maar die harde wind.
Wij wonen midden op het platteland en eigenlijk waait het hier momenteel overal en .....koud. Deze middag toch maar eens even een zo'n luw mogelijk plekje gezocht zodat onze kleine viervoeters toch eens gras onder de pootjes zouden voelen.
"Paps en mams, wij verlaten jullie voor een momentje spelen, vermaken jullie je maar even met de poes"
"Nou daar zitten we dan met zijn vijven. Normaal gaan we met twee man of vrouw, zodat we allemaal hele leuke spelletjes gaan doen.
" Jongens en meisje, vandaag doen we het even anders. Het is nogal koud voor zulke peuters zoals jullie en daarom heb ik besloten er niet zo'n lange sessie van te maken en dan met zij vijven tegelijk. Hier is het hekje alweer open, zodat er weer wat meer uitzicht komt."
"Gelukkig, met zijn allen kunnen we ook wel spelen. We moeten trouwens wel een beetje bij elkaar blijven van de baas, want onze buren zijn paarden die ook hun speeluurtje hebben. De baas vindt het hier het meest gunstig momenteel want we zitten nu in de luwte van het huis . Maar daar vinden we de manege ook en daar worden eigenlijk nooit pupjes losgelaten als de paarden ook los zijn. Doet zo zeer aan je puppentenen als zo'n zwaargewicht op je voeten gaat staan.
Het gaat prima met de jongelingen, Wellicht hebben de a.s. bazen enige moeite hun lieveling te traceren, maar het kon even niet anders. De bazin moest even roeien met de riemen die ze had en pups zijn nu eenmaal geen professionele fotomodellen.
Ik denk dat iedereen er wel uitkomt.
15 oktober 2015.
Vandaag is de dierenarts langs geweest en alle pups zijn voorzien van een internationaal paspoort, gevaccineerd, hebben een gezondheidsverklaring en zijn natuurlijk gechipt en geregistreerd.
Dat wil zeggen alle pups hebben groen licht om naar de nieuwe baas te vertrekken, tevens geen enkele schoonheidsfout, Alles is zoals het verwacht wordt bij het kooikerhondje.
Aanstaand weekend krijgen ze hun derde wormkuur en dan komt de verhuizing zo langzamerhand in zicht.
21 oktober 2015.
En dan is het zover
Odie vertrekt 's ochtends naar zijn nieuwe baasjes, die er heel duidelijk zin in hebben. Na weer even kennisgemaakt te hebben op zijn kooikers was het ijs al snel gebroken en kon de reis naar huis weer aanvangen. Lieve Odie, veel plezier bij jouw nieuwe baasjes . Maak net zoveel lol als je hier had, dan komt het allemaal wel goed.
22 oktober.
De volgende verhuizing.
Bodie zit klaar voor de reis. De nieuwe baasjes vol verwachting naar moeder en kinderen en.........ze vielen elkaar meteen in pootjes en armen, het klopte meteen. Julius zag het met leedwezen aan en Woeltje vond het helemaal niet erg. Tijdens de koffie uitgebreid gespeeld met zijn nieuwe bazinnetje, het kon niet op en toen.......de lange reis naar huis. Lieve Bodie het gaat jou en je huisgenootjes goed, je bent in ieder geval vol vreugde begonnen.
23 oktober 2015.
Ook Twirre heeft de weg naar een nieuw huis gevonden.
Hij hoefde niet zo'n lange reis naar zijn nieuwe huis te maken. Hij had ook snel door dat er een liefdevol tehuis zijn thuishaven wordt.
Twirre met je mooie naam, ook van mij, je fokster het allerbeste toegewenst.
24 oktober
het volgende pupje is toe aan haar verhuizing.
Pauline,
Even kennis maken met haar nieuwe baasje. Haar staat een hele lange reis te wachten,maar het is een stoere meid.
En....ze heeft een maatje aan boord, eenmaal in haar nieuwe huis , zal ze uitgebreid kennis met hem maken en kunnen ze straks fijn met elkaar spelen. Ook wensen wij Pauline en Oscar een gelukkig leventje met elkaar en de baasjes.
1 november.
Last but not least gaat Scooby naar zijn nieuwe huis.
Onze kleine man........helaas het is zoals het is. Alle kleine peuters van Woeltje hebben een heel lief tehuis gekregen en toch blijft het bij hun fokster pijn doen. Ondanks dat hier een hele familie kooikers leeft is voor mijn gevoel het erf leeg. Er zijn geen PUPPEN meer. de jongelieden die er altijd voor zorgen dat , al ben je soms wat moe of depri, altijd weer vrolijk wordt als je het grut onbekommerd ziet spelen.
Mama Woeltje heeft Julius nu weer als gezelschap en speelt lekker de baas over de vader van haar kinderen die zich er slaafs bij neerlegd.
1 november, voor alle pupjes was het vertrek naar de nieuwe baas de allergrootste stap voor hen naar die hele grote onbekende wereld.
Lieve kleine Woeltjes, het gaat jullie goed, maak er wat moois van voor jullie baasjes en voor jullie zelf. Wellicht zie ik nog weleens eentje van jullie terug voor een logeer partij.
Over enige tijd zie ik wel weer een erf met lieve kleine speelse pupjes waar je nooit lang genoeg naar kan kijken.
Op 2 september werd om half 10 in de ochtend het eerste pupje van Woeltje geboren. Ze was de hele nacht al min of meer in de weer, zodat het wel duidelijk was dat het kroost in aantocht was. De geboorte van de kinders verliep voortreffelijk en om 3 uur in de middag was het hele festijn voorbij.
Woeltje tevreden in haar mandje , toe aan een paar uurtjes slaap en de pups hadden allemaal heel snel de melkbronnen van hun moeder gevonden zodat er er weer weer rust in de keuken van de familie van Ginkel was.
Het nestje bestaat uit 2 teefjes en 4 reutjes die ik binnenkort allemaal apart op deze blog laat zien. Tot op heden 8 september ontwikkelt het nestje zich voortreffelijk, volgens het boekje. Mama was meteen weer aan het eten en drinken, keek mij eens aan, zo van " is er wat"" we leven gewoon verder, met mij is er niets aan de hand en een lekkere wandeling buiten vind ik nog steeds leuk"
Dat zie ik ook weleens anders, dan moet ik mama bij de pups wegslepen voor de sanitaire stops, die moeders willen niet bij hun kinderen weg, maar ja, wat moet dat moet, dus.........met enige regelmaat naar het hondentoilet buiten.
13 september.
Vandaag komen de pupjes allemaal apart aan bod. Het gaat prima met de pupos. Deze foto's zijn op 12 september gemaakt.
Eerst de heren.
pupje 1, een plaatjes hondje, plaatjes zijn de vlekjes. In kynologentaal plaatjes.
En dit hoofdje hoort bij pupje 1, het neusje is nog roze maar kleurt straks mooi zwart. Als U de ontwikkeling van een nest uitgebreid wilt zien kan U weer terug naar "verwachte nesten en beschikbare pupjes" Daar vind U het nest van Maureen, helemaal beschreven, hetgeen voor alle nestjes natuurlijk min of meer geldt.
klik hier
pupje twee.
Ook een platenhondje
Dit pupje heeft natuurlijk ook een linkerkant aan zijn hoofdje, wat U op de eerste foto niet ziet. De zon speelde de fotograaf parten.
pupje drie.
Ook dit pupje is weer een platenhondje.
pupje 4.
Ook dit pupje is een platenhondje. Wellicht denkt U dat de plaatjes wat klein zijn,.......over een paar weken maar weer eens kijken.....u weet dan niet wat U ziet, bruin groeit nl. mee, zodat je straks een heel andere hond ziet.
4 platenhondjes met 2 platenhondjes als ouders.
Het is geen wet dat platenouders altijd platenkindertjes krijgen, er kan best een hele rode hond tussen zitten, dat noemen wij een mantelhond, daar ziet U genoeg voorbeelden van in mijn nestjes. Het maakt niet uit of je een mantelhondje hebt of een platenhond, ze staan allebei in de standaard.
Ik schreef over de ouders. Jazeker deze pupjes hebben natuurlijk ook een vader,
Een hele lieve zachtaardige reu van 3 jaar,
De teefjes.
teefje 2
Ook dit hondje heeft een mooi symmetrische bles.
Het gaat uitstekend met het nest, straks gaan de oogjes open, zien we wat meer.
22 september 2015
Inmiddels is het nestje 20 dagen oud en is natuurlijk weer een heel eind groter gegroeid. Dat vraagt om foto's, bij deze.
We zetten ze even op de weegschaal, dan zullen we zien dat alle hondjes hun eigen groeicurve hebben. Ze zijn allen zeer gezond, maar toch wat verschillen in groeisnelheid, dat zegt niets over het formaat wat de pups straks hebben als ze volwassen zijn.
zoals u ziet zijn de oogjes open maar het echte " kijken" moet nog op gang komen, dan zijn we alweer een weekje verder.
Een kooikerpupje weegt bij de geboorte gemiddeld rond de 200 gram. Als je wat ervaring met het fokken van dit ras hebt gebruik je de weegschaal eigenlijk maar mondjesmaat, uit ervaring zie je wel of de pup het goed maakt.
reutje 3.
Dit prima gezonde hondje is de kleinste van het gezin, hij was ook het kleinste pupje tijdens de geboorte, wat niets zegt over zijn formaat als hij volwassen is.
Deze heer spant de kroon wat het gewicht betreft.
En dan komen de dames aan de beurt.
In de standaard van dit ras is er een relatief groot schofthoogte verschil aangetekend. Ik ben in het grijze verleden ook bij het opstellen van de standaard aanwezig geweest, ( hoe willen wij graag dat het ras kooikerhondje eruit ziet, zowel van "buiten" als het karakter) We hebben toen besloten om niet te strakke regels in de standaard aan te houden zodat we veel genen (belangrijk om gezonde honden te fokken) in dit niet zo talrijke ras houden.
Teefje 2,
Daar is een verhaal bij,
Zoals bekend loopt niet altijd alles op rolletjes in het leven en dat geldt ook voor het fokken van hondjes.
Woeltje is een uiterst zorgzame hond voor haar kindertjes. Ook dat kan zijn nadelen hebben. Als ze maar denkt dat er wellicht een vlekje op haar kroost zit likt ze met verve net zolang de pup schoon, tot ze tevreden is met het resultaat wat zij in gedachten en voor haar neus heeft. Het moet ruiken zoals zij dat vindt. Helaas hebben honden hele scherpe tanden en er hoeft maar heel weinig mis te gaan of de pup is beschadigt. Vandaar dat vele fokkers de eerste weken bij het nest slapen. Dat doet ondergetekende ook, maar............dat moet je natuurlijk een keer afsluiten en dan doet de monitor het nachtwerk, zodat ik 's nachts ook precies kan zien wat zich afspeelt in het nest. Bij calamiteiten ingrijpen. Dan moet je het natuurlijk wel zien. Woeltje heeft kortgeleden per abuis de vier teentjes van een voorpootje van het tweede teefje zodanig beschadigt in haar schoonmaakdrift dat er geen redden meer aan was. Dat betekende een pupje met een pootje waar ze eigenlijk nooit goed op kon lopen, met als gevolg, omdat de hele groeiperiode nog doorgemaakt wordt ,een overbelaste goede voorpoot en een invalide hond. In dit geval was er maar één oplossing. Onze wegen moesten scheiden en dat is gebeurd. Helaas.....het was en is zoals het is, een treurende baas en een moederhond die zich van geen kwaad bewust is.
Ook dit zit in het pakket honden fokken, daar moet je tegen kunnen en anders nooit aan zulke avonturen beginnen.
woensdag a.s. gaan de pups verhuizen en dan is de eerste maaltijd zelf opgelikt wellicht een optie, zo te zien aan de gewichten hebben de jongelingen nog geen haast.
30 september.
Inmiddels zijn de pups precies 28 dagen oud.
Vandaag hebben ze "al" de eerste maaltijd genuttigd. Zoals al aangegeven hadden de kinders geen enkele behoefte aan iets anders dan een tepel van moeder. Dus alles bleef zoals het was, moeder kreeg elke dag het potje eten van haar pups, waar ze geen nee tegen zegt.Maar.........ook het jongvolk wordt ouder en........ ontdekten wat....iets wat toch wel erg lekker ruikt en dat je zo kan oplikken.
Dat smaakt naar meer en moeder Woeltje krijgt nu 's avonds de restjes die overdag zijn blijven staan. U ziet hier de pups in hun nieuwe mand, die erg groot is, daar staat ook water en pupkorrels, maar daar kijken ze niet naar om. Ze wonen op stro, dat is lekker warm en zacht en vocht, wat Woeltje al lang niet meer aankan verdwijnt onder de mand, zodat de pups lekker droog blijven. U snapt, dat de kinders inmiddels verhuisd zijn naar ons buitenverblijf, wat we trouwens ook goed kunnen afsluiten zodat de warmte van de warmtelamp het lekker behaaglijk kan houden.
Het buiten verblijf is 3 bij 3 meter, veel te groot voor kleine pupjes van 4 weken zodat ze de mand nog niet zelf kunnen verlaten, ze zijn dan meteen de weg kwijt. U kan dat wel even bekijken op het nest van Maureen onder deze blog, want al mijn nestjes volgen deze weg. Loopt de gemeenschap, dan wordt de woonkeuken van de fam. van Ginkel te klein en dan zitten we elkaar in de weg.
De pups kunnen inmiddels al redelijk lopen en zien mij al aankomen, de ontwikkeling gaat snel zoals U leest. De 2e wormkuur is gepasseerd en nu komt het derde traject van de pupjes in zicht.
Het speelelement begint nu ook mee te doen. Spelen en leren van mama Woeltje en..........inmiddels begint ook het socialisatieproces goed op gang te komen met de "baas". Soms vraag ik me weleens af " hoe kijkt een jonge pup naar de mensenbaas?"
Er staat iets wat beweegt daarboven en tegen hem of haar geluid te maken.En dan ineens een knuffel. Dat doet moederhond nooit. In niets lijkt dit wezen op de moeder en toch vind elke pup het heel snel leuk om met het fenomeen mens om te gaan. Het zit in de genen. Ook iets wat altijd weer min of meer verbaasd gevolgd wordt, al 46 jaar lang.
Op naar de derde periode, spelen met de baas, buiten lopen, binnen in het mensenhuis kijken en alles wat er maar langskomt in een gezin meemaken. We krijgen het druk.
3 oktober
4 oktober.
"Blijft er nog wat voor mij
over?
Vandaag!!
De jongelingen kunnen al heel aardig van hun lopertjes gebruik maken dus:
De mand omgedraaid, een opstapje neergelegd en........ontdekken maar. Voor de pups is dit een hele grote ruimte die natuurlijk goed bekeken moet worden, mama wordt er al zenuwachtig van, je moet nu alle kanten opkijken om te zien waar je kinders blijven. Een krukje voor de baas, zodat ik erbij kan zitten, voer- en drinkbank buitenboord en inmiddels hebben de pups al bewezen dat ze de mand weer terug kunnen vinden om lekker warm te slapen onder de warmtelamp. Het echte drukke socialiseren is begonnen.
Ik sleep de pupjes overal waar ik loop met me mee, zowel buiten, de bijgebouwen en natuurlijk binnen in ons woonhuis, daar laat ik nog wel wat van zien, niet alles tegelijk anders komt er kortsluiting.
Na al dat drukke gedoe weer even veiligheid bij mama.
14 oktober.
Vandaag zijn de jongelingen 6 weken geworden .
Het schiet op.
aanstaande vrijdag komt de dierenarts langs om de hondjes te enten enz. Ik zal vrijdag in de avond de uitslagen van deze visite op de blog zetten.
Het was een koude week. Eigenlijk was de kou nog niet zo'n ramp maar die harde wind.
Wij wonen midden op het platteland en eigenlijk waait het hier momenteel overal en .....koud. Deze middag toch maar eens even een zo'n luw mogelijk plekje gezocht zodat onze kleine viervoeters toch eens gras onder de pootjes zouden voelen.
"Paps en mams, wij verlaten jullie voor een momentje spelen, vermaken jullie je maar even met de poes"
"Nou daar zitten we dan met zijn vijven. Normaal gaan we met twee man of vrouw, zodat we allemaal hele leuke spelletjes gaan doen.
"Gelukkig, met zijn allen kunnen we ook wel spelen. We moeten trouwens wel een beetje bij elkaar blijven van de baas, want onze buren zijn paarden die ook hun speeluurtje hebben. De baas vindt het hier het meest gunstig momenteel want we zitten nu in de luwte van het huis . Maar daar vinden we de manege ook en daar worden eigenlijk nooit pupjes losgelaten als de paarden ook los zijn. Doet zo zeer aan je puppentenen als zo'n zwaargewicht op je voeten gaat staan.
15 oktober 2015.
Vandaag is de dierenarts langs geweest en alle pups zijn voorzien van een internationaal paspoort, gevaccineerd, hebben een gezondheidsverklaring en zijn natuurlijk gechipt en geregistreerd.
Dat wil zeggen alle pups hebben groen licht om naar de nieuwe baas te vertrekken, tevens geen enkele schoonheidsfout, Alles is zoals het verwacht wordt bij het kooikerhondje.
Aanstaand weekend krijgen ze hun derde wormkuur en dan komt de verhuizing zo langzamerhand in zicht.
21 oktober 2015.
En dan is het zover
Odie vertrekt 's ochtends naar zijn nieuwe baasjes, die er heel duidelijk zin in hebben. Na weer even kennisgemaakt te hebben op zijn kooikers was het ijs al snel gebroken en kon de reis naar huis weer aanvangen. Lieve Odie, veel plezier bij jouw nieuwe baasjes . Maak net zoveel lol als je hier had, dan komt het allemaal wel goed.
22 oktober.
De volgende verhuizing.
Bodie zit klaar voor de reis. De nieuwe baasjes vol verwachting naar moeder en kinderen en.........ze vielen elkaar meteen in pootjes en armen, het klopte meteen. Julius zag het met leedwezen aan en Woeltje vond het helemaal niet erg. Tijdens de koffie uitgebreid gespeeld met zijn nieuwe bazinnetje, het kon niet op en toen.......de lange reis naar huis. Lieve Bodie het gaat jou en je huisgenootjes goed, je bent in ieder geval vol vreugde begonnen.
23 oktober 2015.
Ook Twirre heeft de weg naar een nieuw huis gevonden.
Hij hoefde niet zo'n lange reis naar zijn nieuwe huis te maken. Hij had ook snel door dat er een liefdevol tehuis zijn thuishaven wordt.
Twirre met je mooie naam, ook van mij, je fokster het allerbeste toegewenst.
24 oktober
het volgende pupje is toe aan haar verhuizing.
Pauline,
Even kennis maken met haar nieuwe baasje. Haar staat een hele lange reis te wachten,maar het is een stoere meid.
En....ze heeft een maatje aan boord, eenmaal in haar nieuwe huis , zal ze uitgebreid kennis met hem maken en kunnen ze straks fijn met elkaar spelen. Ook wensen wij Pauline en Oscar een gelukkig leventje met elkaar en de baasjes.
1 november.
Last but not least gaat Scooby naar zijn nieuwe huis.
Onze kleine man........helaas het is zoals het is. Alle kleine peuters van Woeltje hebben een heel lief tehuis gekregen en toch blijft het bij hun fokster pijn doen. Ondanks dat hier een hele familie kooikers leeft is voor mijn gevoel het erf leeg. Er zijn geen PUPPEN meer. de jongelieden die er altijd voor zorgen dat , al ben je soms wat moe of depri, altijd weer vrolijk wordt als je het grut onbekommerd ziet spelen.
Mama Woeltje heeft Julius nu weer als gezelschap en speelt lekker de baas over de vader van haar kinderen die zich er slaafs bij neerlegd.
1 november, voor alle pupjes was het vertrek naar de nieuwe baas de allergrootste stap voor hen naar die hele grote onbekende wereld.
Lieve kleine Woeltjes, het gaat jullie goed, maak er wat moois van voor jullie baasjes en voor jullie zelf. Wellicht zie ik nog weleens eentje van jullie terug voor een logeer partij.
Over enige tijd zie ik wel weer een erf met lieve kleine speelse pupjes waar je nooit lang genoeg naar kan kijken.
